عرفان و تصوف

و ما أدراکَ ما عَلی علیه السلام (4)

هرکس این پست را با اعتقاد قلبی بخواند، خداوند گناهانی که با چشمانش مرتکب شده است را می بخشد (انشاءالله)


رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود:
«خداوند براى برادرم على بن ابى طالب (علیه السلام) فضائل بيشمارى مقرر كرده است که هیچ کس غیر خدا نمی تواند آنها را شمارش کند، هر کس يك فضيلت او را ذكر كند و بدان باور داشته باشد، خدا گناهان کهن و جدید او را بيامرزد گرچه با گناه جن و انس بمحشر آيد و هر كه يك فضيلت از او بنويسد مادامی که آن نوشته باقی بماند، فرشتگان برايش آمرزش جويند و هر كه بفضيلتى از او گوش دهد خدا گناهانى كه با گوش كرده است را بيامرزد و هر کس به یک فضيلتش نگاه كند خداوند گناهانى كه با چشم كرده است را بيامرزد سپس رسول خدا (صلی الله علیه واله) فرمود:
نگاه بر على بن ابى طالب (علیه السلام) عبادتست و ياد آوريش عبادتست و ايمان بنده پذيرفته نيست جز بولايت او و برائت از دشمنان او و صلى اللَّه على نبينا محمد و آله اجمعين.»

(متن عربی: ... قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى جَعَلَ لِأَخِي عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ فَضَائِلَ لَا يُحْصِي عَدَدَهَا غَيْرُهُ فَمَنْ ذَكَرَ فَضِيلَةً مِنْ فَضَائِلِهِ مُقِرّاً بِهَا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ لَوْ وَافَى الْقِيَامَةَ بِذُنُوبِ الثَّقَلَيْنِ وَ مَنْ كَتَبَ فَضِيلَةً مِنْ فَضَائِلِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع لَمْ تَزَلِ الْمَلَائِكَةُ تَسْتَغْفِرُ لَهُ مَا بَقِيَ لِتِلْكَ الْكِتَابَةِ رَسْمٌ وَ مَنِ اسْتَمَعَ إِلَى فَضِيلَةٍ مِنْ فَضَائِلِهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ الذُّنُوبَ الَّتِي اكْتَسَبَهَا بِالاسْتِمَاعِ وَ مَنْ نَظَرَ إِلَى كِتَابَةٍ فِي فَضَائِلِهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ الذُّنُوبَ الَّتِي اكْتَسَبَهَا بِالنَّظَرِ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص النَّظَرُ إِلَى عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع عِبَادَةٌ وَ ذِكْرُهُ عِبَادَةٌ وَ لَا يُقْبَلُ إِيمَانُ عَبْدٍ إِلَّا بِوَلَايَتِهِ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِهِ.)
منبع: الأمالي ( للصدوق)، النص، ص: 138

نکتة: طبق نگاه ثقلین، به هر اندازه که مومنین معرفت بیشتری نسبت به امام داشته باشند، دارای درجات بالاتری از ایمان، معنویت و قرب الی الله می باشند. مقصود معرفت لسانی نیست؛ بلکه معرفت به معنای شناخت بی واسطه، عمیق و قلبی است که لاجرم با کنش و عمل همراه است.

www.tg-me.com/pl/عرفان و تصوف/com.erfanvatasavof/2850

2.6K viewsedited  Mar 18, 2024 at 12:14

و ما أدراکَ ما عَلی علیه السلام (4)

هرکس این پست را با اعتقاد قلبی بخواند، خداوند گناهانی که با چشمانش مرتکب شده است را می بخشد (انشاءالله)


رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود:
«خداوند براى برادرم على بن ابى طالب (علیه السلام) فضائل بيشمارى مقرر كرده است که هیچ کس غیر خدا نمی تواند آنها را شمارش کند، هر کس يك فضيلت او را ذكر كند و بدان باور داشته باشد، خدا گناهان کهن و جدید او را بيامرزد گرچه با گناه جن و انس بمحشر آيد و هر كه يك فضيلت از او بنويسد مادامی که آن نوشته باقی بماند، فرشتگان برايش آمرزش جويند و هر كه بفضيلتى از او گوش دهد خدا گناهانى كه با گوش كرده است را بيامرزد و هر کس به یک فضيلتش نگاه كند خداوند گناهانى كه با چشم كرده است را بيامرزد سپس رسول خدا (صلی الله علیه واله) فرمود:
نگاه بر على بن ابى طالب (علیه السلام) عبادتست و ياد آوريش عبادتست و ايمان بنده پذيرفته نيست جز بولايت او و برائت از دشمنان او و صلى اللَّه على نبينا محمد و آله اجمعين.»

(متن عربی: ... قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى جَعَلَ لِأَخِي عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ فَضَائِلَ لَا يُحْصِي عَدَدَهَا غَيْرُهُ فَمَنْ ذَكَرَ فَضِيلَةً مِنْ فَضَائِلِهِ مُقِرّاً بِهَا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ لَوْ وَافَى الْقِيَامَةَ بِذُنُوبِ الثَّقَلَيْنِ وَ مَنْ كَتَبَ فَضِيلَةً مِنْ فَضَائِلِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع لَمْ تَزَلِ الْمَلَائِكَةُ تَسْتَغْفِرُ لَهُ مَا بَقِيَ لِتِلْكَ الْكِتَابَةِ رَسْمٌ وَ مَنِ اسْتَمَعَ إِلَى فَضِيلَةٍ مِنْ فَضَائِلِهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ الذُّنُوبَ الَّتِي اكْتَسَبَهَا بِالاسْتِمَاعِ وَ مَنْ نَظَرَ إِلَى كِتَابَةٍ فِي فَضَائِلِهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ الذُّنُوبَ الَّتِي اكْتَسَبَهَا بِالنَّظَرِ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص النَّظَرُ إِلَى عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع عِبَادَةٌ وَ ذِكْرُهُ عِبَادَةٌ وَ لَا يُقْبَلُ إِيمَانُ عَبْدٍ إِلَّا بِوَلَايَتِهِ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِهِ.)
منبع: الأمالي ( للصدوق)، النص، ص: 138

نکتة: طبق نگاه ثقلین، به هر اندازه که مومنین معرفت بیشتری نسبت به امام داشته باشند، دارای درجات بالاتری از ایمان، معنویت و قرب الی الله می باشند. مقصود معرفت لسانی نیست؛ بلکه معرفت به معنای شناخت بی واسطه، عمیق و قلبی است که لاجرم با کنش و عمل همراه است.

BY عرفان و تصوف